به گزارش خبرگزاری حوزه، حامیان و شیفتگان سینه چاک مکاتب و ایسم های شرق و غرب، شاید فکرش را هم نمی کردند نهالی که " آقا سید روح الله" در بهمن ۱۳۵۷ بر سرزمین ایران کاشت، به درخت تناور ۴۴ ساله ای تبدیل شود که امروز به اذعان سرشناس ترین کارشناسان و استراتژیست های دنیا، جزو ۱۰ قدرت برتر کره ی خاکی در بسیاری از عرصه های تکنولوژی و فناوری است.
البته دشمنان خیلی کوشیدند، توطئه چیدند و فتنه برپا کردند تا انقلاب اسلامی ایران از مسیر اصلی خود منحرف شود اما خواست خدا و همت مردمانِ بصیر این دیار بر این قرار گرفت که انقلاب اسلامی با حفظ هویت انقلابی و اسلامی اش زنده و پویا برجای بماند و در طول این سال ها به منبعی عظیم از الهام بخشی و تحرک آفرینی در کره خاکی بدل شود.
امروز گرچه انقلابمان هنوز مظلوم است اما دیگر مهجور نیست؛ فتنه ها و تحریم ها و نامردی ها کماکان وجود دارد و روز به روز بر شدت آن ها هم البته با ترفندها و پیچیدگی های خاصی افزوده می شود اما امروز افتخارمان این است که رهرویِ رهبری آزاده ای هستیم خود را بیش از هر چیز دیگری یک انقلابی معرفی می کند.
این عزت و آبرو را بی شک پس از عنایات الهی و الطاف ائمه اطهار(ع) به برکت خون های مطهر شهیدان خاصه میراث خمینی کبیر داریم؛ او که با اتکال بر قدرت لایزال الهی، "نه شرقی و نه غربی" را یادمان داد و به ما باوراند که راه سعادت از مسیر"جمهوری اسلامی" می گذرد.
بی شک هر انقلابی برای استمرار پوینده اش، مردان خود را می خواهد؛ انقلاب اسلامی ایران که به طریق اولی چنین است؛ مردان انقلاب بر اساس آموزه های دینی و نیز غور و تفحصی در کلام امام و رهبری دارای شاخصه هایی هستند که از آن جمله باید به قاطعیت، شهامت، عمل به تکلیف، عدالت خواهی و تلاش در مسیر حفظ ارزش ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی اشاره کرد.
اساساً سنت این زمانه چنان است که انجام کارهای بزرگ در قاموس انقلاب اسلامی و البته دفاع جانانه از ارزش ها و دستاوردهای آن، همواره مخالفان سرسختی دارد؛ به تعبیر جالب یکی از دوستان، کارهای بزرگ، لاجرم فحش های بزرگ را هم در پی دارد، خاصه آن جا که پای انقلاب و نظام و رهبری به میان باشد.
آنچه در این میان مهم است این که نباید از کید و فتنه و فشار دشمنان و بدخواهان هراسید، چه آن که عزت را بایست از خدایی طلب کرد که به "سید روح الله" در این عصر، سیادت و عزت داد و او را نصرتی عنایت کرد که ملتی برای برچیده شدن طاغوت روزگار، همراهی اش کنند.
سرنوشت هر انقلابی بی گمان با رویش ها و ریزش هایی توأمان است؛ طبعاً عده ای به دنبال سهم خواهی و پیروی از هوا و هوس و دنیاگرایی می اُفتند و چه بسا صراحتاً در برابر اصل انقلاب بایستند و از آن سو نباید نااُمید بود چرا که رویش های انقلاب نیز همواره مایه اُمید و نشاطی مضاعف است و انقلاب اسلامی ما نیز از این امر مستثنی نبوده و نیست.
همان گونه که سکاندار حکیم و بیدار انقلابمان بارها و بارها تاکید کرده زنگ خطری که در مسیر انقلابی بودن و از آن مهم تر انقلابی ماندن، باید جدی گرفته شود، آفت غفلت و عافیت طلبی است به ویژه در رابطه با خواص انقلاب که مبادا در برابر فحش ها و فشارها خسته و بُریده شوند و رفیق نیمه راه لقب گیرند و گاه متاسفانه مخالف و در تقابل با شجره طیبه برجای مانده از لاله های به خون خفته امام عزیز.
سیدمحمدمهدی موسوی
